ฝึกแยกให้ออกระหว่างอาการดูกับอาการรู้ ถ้ารู้เป็นเมื่อไรนั่นแหละการปฏิบัติที่เรียกว่า สามารถพ้นจากทุกข์ได้ อาการดูมันเป็นอาการของจิต มันเหมือนไฟฉายนะ ฉายไปตรงไหนมันก็ส่องแค่นั้น มันก็เห็นแค่ตรงนั้นมันก็รู้แค่ตรงนั้น นั่นคืออาการของจิต
แต่อาการของสติที่เป็นสภาวะรู้ มันเหมือนแสงเทียนมันเหมือนแสงไฟ มันจะสว่างออกรอบตัว ทุกสิ่งที่อยู่ในข่ายของมันจะถูกรู้ทั้งหมด สภาวะของความรู้สึกตัวทั่วพร้อมจึงเกิดขึ้น จิตมันรู้ได้ทีละอารมณ์ใช่ไหม นั่นมันคือสภาวะของจิตเกิดดับรู้ได้ทีละอารมณ์ แต่สภาวะของสติไม่ใช่ สภาวะของสติมันเหมือนเรดาร์ (Radar) ทุกอย่างที่อยู่ในข่ายของสติจะถูกรู้ทั้งหมด เกิดพร้อมกันก็รู้พร้อมกัน สติที่พูดถึงนี่คือสติตัวจริงนะ
พระมหาวรพรต กิตติวโร
ที่มา : เพจเดินจิต
