ให้มันสว่างตลอด

          ในทางปฎิบัติที่ว่า "ปฎิบัติจิต ปฎิบัติใจ" โดยให้ใจอยู่กับใจนี้ คือให้มีสติกำกับใจให้เป็นสติถาวร ไม่ใช่เป็นสติคล้ายหลอดไฟที่จวนจะขาด เดี๋ยวก็สว่างวาบ เดี๋ยวก็ดับ เดี๋ยวก็สว่าง แต่ให้มันสว่างติดต่อกันไปตลอดเวลา

          เมื่อสติมันติดต่อกัน เป็นสัมมาสมาธิ คือประกอบด้วยความตั้งมั่นอย่างนี้แล้ว ใจมันก็มีสติควบคุมอยู่ตลอดเวลา เรียกอีกอย่างว่า "อยู่กับตัวรู้ตลอดเวลา" ตัวรู้ก็คือ "สติ" นั่นเอง หรือจะเรียกว่า"พุทโธ" ก็ได้พุทโธที่ว่า รู้ ตื่น เบิกบาน ก็คือตัวสตินั้นแหละ

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล