ผู้รู้กับอาการ

          พูดถึงเรื่องอาการทั้งหลายเหล่านี้ ท่านอาจารย์มั่นท่านบอกว่า.. เป็นอาการ เราไม่รู้อาการทั้งหลายก็นึกว่าเป็นความจริงทั้งหมด นึกว่าจิตเราทั้งหมด แต่มันเป็นอาการ ทั้งนั้นน่ะ พอท่านบอกว่าเป็นอาการ เราสว่างเลยทีเดียว

          อย่างความดีใจอย่างนี้ มันก็มีอยู่ในใจ แต่ว่ามันเป็นอาการ มันคนละอย่างคนละชั้นกันอยู่กับตัวจิต ถ้าความเป็นจริงรู้แล้ว มันก็เลิก มันก็วาง เป็นสมมุติแล้วมันก็เป็นวิมุตติ มันเป็นอยู่อย่างนี้

          คนบางคนก็เอามารวมทั้งหมดเป็นตัวจิตเสีย ความเป็นจริงมันเป็นอาการ กับ ผู้รู้ ติดต่อกันอยู่ ถ้าเรารู้จักอันนี้แล้ว ก็เรียกว่ามันไม่มีอะไรมาก

หลวงพ่อชา สุภทฺโท
ที่มา : หนังสือ กตัญญุตา ๑๐๐ ปี พระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) หน้า ๒๐