ต้นฉบับที่นำเสนอนี้ บันทึกไว้ตั้งแต่ พ.ศ.๒๔๗๕ ซึ่งตาม หลักฐานที่ท่านผู้รู้หลายฝ่ายได้ตรวจค้น เชื่อว่าเป็นคำโต้ตอบปัญหา ธรรมะระหว่างพระผู้ใหญ่ฝ่ายธรรมยุตรูปหนึ่ง กับพระอาจารย์มั่นภูริทัตโต พระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายกรรมฐานของภาคอีสานที่มีชื่อเสียง โดยต้นฉบับนี้ได้ผ่านการตีพิมพ์ในวงจำกัดมาแล้ว ซึ่งครั้งแรกพิมพ์แจก ในงานถวายเพลิงศพของพระอาจารย์มั่นเอง ที่ จ.สกลนคร เมื่อวันที่ ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๙๓
ผลจากการ ปฏิบัติของพระอริยบุคคล จากข้อมูลที่ปรากฏ ท่านผู้วิสัชนาคือ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต พระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายกัมมัฏฐาน ส่วนท่านผู้ปุจฉาน่าจะเป็นพระอริยสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบจนบรรลุธรรม ขั้นสูงท่านหนึ่ง แต่ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าเป็นท่านใด
อย่างไรก็ตาม ข้อที่ควรพิจารณามิได้อยู่ที่ท่านใดเป็นผู้ถาม แต่อยู่ที่ข้อธรรมอันประณีตลึกซึ้งที่ผู้ศึกษาทั้งหลายควรใช้ปัญญาโยนิโสมนสิการ น้อมนำ มาพิจารณาใคร่ครวญโดยแยบคาย ยังกุศลธรรมให้เกิดขึ้นโดยอุบายที่ชอบ เพื่อประโยชน์แห่งการปฏิบัติสืบต่อไป
ที่มา : วัดป่าศรัทธารวม