วิธีฝึก "ปัจจุบันขณะ"

          “อยู่กับปัจจุบัน” ไม่ใช่แค่พูดได้ บอกได้ แต่ต้องเข้าใจ และได้สัมผัสกับสภาวะของการอยู่กับปัจจุบันด้วยตัวเองจริง ๆ ถึงจะมีประโยชน์ ลำพังแค่พูด แค่บอกคนอื่น แต่ตัวเองไม่เคยรู้จักการอยู่กับปัจจุบันจริง ๆ คำพูดก็ไม่มีน้ำหนัก ไม่สามารถทำให้ผู้ฟังอยู่กับปัจจุบันได้

          ลักษณะของการอยู่กับปัจจุบันจริง ๆ นั้น จะไม่ยึดถืออะไร มีอะไรเกิดขึ้นก็ผ่านไปหมด ถ้าเปรียบเหมือนลูกศร ปัจจุบันจะอยู่ตรงปลายสุดของลูกศร เมื่อลูกศรแล่นไปจะไม่มีอะไรติดที่ปลายสุด ไม่ว่าศรนั้นจะแล่นผ่านอะไร หลังปลายลูกศรก็เป็นอดีตผ่านไปแล้ว หน้าปลายลูกศรก็เป็นอนาคตยังมาไม่ถึง ตรงปลายศรเป็นปัจจุบันซึ่งเคลื่อนไปเรื่อย ๆ เคลื่อนไปแบบไม่มีอะไรเหลือ ปัจจุบันจริง ๆ จึงเป็นสภาพรู้เท่านั้น

          ลองฝึกกันหน่อยนะครับ

          ลองหลับตาลงสักครู่แล้วน้อมใจไปที่ปลายลูกศร เหตุการณ์ สิ่งแวดล้อม ความคิดนึก ความรู้สึก แล่นผ่านไปเหมือนกระแสลม กระแสน้ำ ผ่านไปไม่ขาดสาย มีใจรับรู้สบาย ๆ ปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปอย่างอิสระ ความคิดถึงอดีตผ่านไป ความคิดถึงอนาคตผ่านไป ความกังวลผ่านไป ความสงสัยผ่านไป ความงงผ่านไป ความไม่รู้ว่าอะไรผ่านไป ความรู้สึกแปลก ๆ ผ่านไป ความรู้สึกบอกไม่ถูกผ่านไป ฯลฯ ผ่านไป ผ่านไป ไม่หยุด ไม่ต้องมีข้อสรุป ไม่ต้องมีคำตอบ มีแต่รู้อยู่เท่านั้น

          ลองช่วงสั้น 2-3 นาทีก็พอนะครับ ทำนานมากจะเครียด

          ฝึกแล้วเป็นอย่า่งไรกันบ้าง อยู่กับปัจจุบันกันได้หรือยังครับ? ช่วยแบ่งปันบ้างนะครับ

          ขอให้มีสติคุ้มครองจิต มีชีวิตที่สดใสทุกคนครับ อย่าลืมหมั่นฝึกอยู่กับปัจจุบันบ่อย ๆ นะครับ

ที่มา : ดำเนินชีวิตอย่างมีสติ Mindful Living