ลีลาของความรู้สึกตัว

ตอนที่ 1 ลีลาของความรู้สึกตัว

เรานั่งสมาธิ ค่อยๆ นั่งไป นั่งก็แค่นั่ง เราเริ่มนั่ง แล้วก็แค่สังเกตดูลีลา… #ลีลาของความรู้สึกตัว มันเป็นอย่างไร ค่อยๆ สังเกต ไม่ได้ทำอะไร

ความรู้สึกตัวเองก็มีลีลาของมัน สังเกตให้ดี #อ่อนโยน_นุ่มนวล_เปลี่ยนแปลง ผมไม่รู้จะใช้คำพูดอะไร นอกจากว่า มันมีลีลาของมัน ลองสังเกตดู เวลาผมพูดว่า มันมีลีลาของมัน นั่นแปลว่า #มันไม่ใช่เรา แม้กระทั่งความรู้สึกที่เนื้อที่ตัวก็ยังเป็นแค่สิ่งที่ถูกรู้

ลมหายใจที่เปลี่ยนแปลง ความรู้สึกตัวก็เปลี่ยนไป หายใจเข้าความรู้สึกตัวก็อย่างหนึ่ง หายใจออกความรู้สึกตัวก็อย่างหนึ่ง เป็นความรู้สึกตัวเหมือนกันแต่ลีลาไม่เหมือนกัน

ผมให้แค่สังเกต ไม่ใช่รีบไปเพ่งจ้อง #แค่สังเกต ใครเข้าไปพยายามเพ่งจ้องมากเกินไป ถอยออกมา แต่ถ้าเข้าไปแล้ว ไม่รู้จะทำยังไง ก็ไม่ต้องทำอะไร ก็แค่นั่งรู้สึกตัวไป

สังเกตมั้ยว่า ขณะที่เรามีความรู้เนื้อรู้ตัวอยู่แบบนี้ จิตใจไม่มีความทุกข์ใดๆ เลย เพราะฉะนั้น สังเกตต่อไป สังเกตลีลาของความรู้สึกตัว แค่หายใจเปลี่ยน ความรู้สึกตัวที่มีอยู่ก็เปลี่ยน ยังคงเรียกว่า ความรู้สึกตัวแต่มีลีลาที่เปลี่ยนไป กระทั่งแค่ความรู้สึกตัวยังมีลีลาของมัน มันไม่ได้อยู่กับที่ สังเกตมั้ย #มันเป็นทุกขังที่มันทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ #มันเป็นอนัตตาเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุปัจจัย หายใจไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกตัวก็ไม่เหมือนเดิม แม้ว่าจะรู้สึกตัวอยู่ กระทั่งแค่ความรู้สึกตัว เราก็นำมาเจริญปัญญาได้

มันเพ่งขึ้นมาก็รู้ มันเพ่งได้เอง เป็นเรื่องของจิต ไม่ใช่เรื่องของเรา #เป็นกลาง กับอะไรๆ ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้

นั่งหลังตรงๆ อาการในร่างกายใดๆ ที่กำลังเกิดขึ้น ถ้ามันยังไม่หายไปก็เป็นเรื่องของมัน ไม่ใช่เรื่องของเรา ยกเว้นถ้าหลับ ให้ตื่นขึ้น

ยังคงสังเกตลีลาแห่งความรู้สึกตัวอยู่ ไม่ใช่ปล่อยตัวปล่อยใจ เอาไปคิดล่องลอย การที่เรายังสังเกตลีลาแห่งความรู้สึกตัวนี้อยู่ มันแปลว่า เราตื่นอยู่ #ตานี้หลับแต่ใจตื่น แต่ถ้าเราไม่เห็นแล้ว ตาก็หลับใจก็หลับ การสังเกตง่ายๆ แบบนี้

เรากำลังเจริญสมาธิ แล้วก็เจริญปัญญา แล้วก็เจริญสติด้วย เมื่อไหร่เกิดมุมมองที่เห็นว่า ความรู้สึกตัวนี้มันก็ไม่เที่ยง เปลี่ยนแปลง เป็นไปตามเหตุปัจจัย ทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ ในขณะที่เกิดมุมมองแบบนี้ขึ้น ขณะนั้นเรียกว่า #ได้เจริญปัญญาแล้ว เพราะฉะนั้น เรื่องของสติ สมาธิ ปัญญา มันก็คือเรื่องเดียวกันทั้งหมด แต่เป็นมุมมองที่กว้างขึ้น เห็นในมุมมองที่ละเอียดขึ้น เป็นความละเอียดที่เรียกว่า #เห็นตามความเป็นจริง เพราะฉะนั้น ของง่ายๆ ที่ให้ทำแบบนี้ได้ผลอันยิ่งใหญ่

เวทนาเป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้น ก่อนหน้านี้ไม่มี ตอนนี้มี นี่คือความไม่เที่ยงของเวทนา แล้วมันก็แสดงความที่มันทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ เดี๋ยวมันขึ้นแล้วเดี๋ยวมันก็ลง เดี๋ยวมันขึ้นจนจะทนไม่ได้ อย่าเพิ่งรีบทำอะไร ดูซิมันจะขึ้นจนเส้นขาดเลยมั้ย มันไม่เป็นแบบนั้นหรอก มันลง…สังเกตดู สังเกตไม่ต้องไปจ้องมัน เห็นร่างกายนี้มันนั่งอยู่ มันไม่ลืมหรอกเวทนามันเห็นอยู่แล้ว แต่อย่าไปจ้อง เดี๋ยวมันจะเข้าไปเป็น กำลังดูอยู่ห่างๆ เพราะฉะนั้น นอกจากเราจะสังเกตลีลาแห่งความรู้สึกตัวได้แล้ว เราก็ยังได้สังเกตลีลาของเวทนาได้ด้วย เวลามันผ่อนคลายก็เห็นนี่มันเป็นเอง ไม่เกี่ยวกับเราเลย

การทำบุญก็ให้เข้าใจว่า #เป็นความรู้จักเสียสละ แบ่งปัน สนับสนุนผู้ที่ปฏิบัติธรรม สนับสนุนความดำรงอยู่ของพุทธศาสนา พระ แม่ชี นักปฏิบัติธรรม อุบาสก อุบาสิกาเหล่านี้เป็นผู้ที่ค้ำจุนให้พระพุทธศาสนายังคงอยู่

ศาสนายังดำรงอยู่ได้ ธรรมะก็ยังดำรงอยู่ได้ คนก็มีโอกาสเข้าถึงสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ได้ พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า ตราบใดที่ยังมีบุคคลผู้ดำเนินเจริญสติปัฏฐาน 4 อยู่ โลกนั้นไม่ว่างจากพระอรหันต์ เพราะฉะนั้น ศาสนา พระ แม่ชีหรือนักปฏิบัติธรรมทุกคนเป็นสัญลักษณ์สำหรับคนที่ตามหาความจริง เขาจะได้มาถูกที่…จึงว่าเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า

Camouflage