หลวงปู่เทสก์ สอนการปฏิบัติ มี 4 ข้อ

1. ให้รักษาศีลข้อเดียว คือ รักษาใจให้ปกติ

2. อย่าส่งจิตออกนอก คือ อย่าส่งออกไปปรุงแต่งเรื่องคนโน้น คนนี้หรือเรื่องภายนอก ถึงไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีสิ่งใดทำอันตรายได้ ถ้าเราไม่ส่งจิตออกนอก

3. อยู่กับผู้รู้อยู่เสมอๆ ไปอยู่ป่าเขามันว้าเหว่ ก็ให้รู้ให้ดูว่าใครมันว้าเหว่ จะกวาดลาน ถูพื้น อาบน้ำ ทำทุกอย่างให้อยู่กับผู้รู้ แม้แต่คิดก็ให้ดูว่า ใครเป็นผู้รู้ ผู้คิด แม้แต่ปวดหัว ก็เอาไว้ดูว่าใครเป็นผู้ปวด

4. หาใจให้เจอ ใจคือความเป็นกลาง ไม่เอนเอียงไปทาง ชอบ ชัง ถูก ผิด ดี ชั่ว เจอใจที่เป็นกลาง ศาสนาพุทธจบลงเท่านี้

จิตแท้

ถ้าไม่เห็น "จิตแท้" ของตัวเองแล้ว เราจะชำระกิเลสออกจากใจได้อย่างไร....ต้องปฏิบัติให้เห็น "ตัวมัน" เสียก่อน รู้จัก "ตัวที่เราพูดถึง" เสียก่อน

ใคร ๆ ก็พูดถึง "จิตถึงใจ" จิตเป็นทุกข์ จิตเดือดร้อน จิตยุ่งวุ่นวาย จิตกระวนกระวาย จิตกระสับกระส่าย มันเรื่องของ "จิต" ทั้งนั้นแหละ แต่ยัง "ไม่เคยเห็นจิต" สักที "จิตแท้" เป็นอย่างไร ก็ไม่ทราบ

เมื่อไม่เห็น "จิตแท้" ของตัวเอง ไม่เห็น "ตัวของเราเอง" เสียก่อน เมื่อ "ไม่เห็นจิตไม่เห็นใจ" มันก็ไม่มีโอกาสที่จะชำระกิเลสออกไปจาก "จิตจากใจ" ได้

พอเราเดือดร้อน เรายุ่งเหยิงหรือส่งส่าย เราก็แก้ตรงนั้นเอง

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี