พระพุทธเจ้าทรงบอกวิถีทาง สู่ความไม่ทุกข์ด้วยการเจริญสติ..ท่านให้เคล็ดลับในการเจริญสติมาด้วย คือให้รู้เฉยๆ ในสิ่งที่กำลังแสดงตัว ไม่ต้องไปทำอะไรการรู้เฉยๆ สำคัญมาก
เวลากายเคลื่อนไหว ถ้าเรารู้เฉยๆ การเคลื่อนไหวก็เป็นเพียงกิริยา เป็นเพียงอาการ ไม่มีเราเป็นผู้ทำ ไม่มีเราเป็นผู้รับกรรม..
เวลามีความคิดหรืออารมณ์ ถ้าเรารู้เฉยๆ
มันก็เป็นเพียงอาการของจิต ที่วูบไหวขึ้นมาแล้วก็ดับไป ความคิดและอารมณ์นั้นจะไม่เป็นทั้งสิ่งดีหรือไม่ดีแต่ถ้าเราไม่ยอมรู้เฉยๆ ความคิดนั้นจะกลายเป็นที่ตั้งแห่งความชอบหรือไม่ชอบ เราจะเข้าไปในเรื่องที่คิด แล้วก็จะเป็นทุกข์เป็นสุขกับมันทันที
ถ้าเรารู้สึกตัวเป็นแล้ว ความรู้สึกตัวจะถอยออกมา เป็นผู้เห็นความไม่เที่ยง เป็นทุกข์เป็นอนัตตาของกายและใจ จิตจะเห็นสภาพตรงตามความเป็นจริงของธรรมชาติเมื่อเห็นบ่อยเข้าๆ จะเกิดความเบื่อหน่ายในกายและใจที่มันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา คลายความยึดมั่นถือมั่นลง และปล่อยวางสู่ความไม่ทุกข์..
หลวงพ่อมหาดิเรก พุทธยานันโท