คำว่าแก้ไขไม่มีในวิปัสสนานะ แต่มีในสมถะ
..#สมถะ: จิตไม่สงบทำให้สงบ จิตไม่สุขทำให้สุข
จิตฟุ้งซ่านทำให้สงบ ไม่ดีทำให้ดี
จิตไม่มีความสุขทำให้มีความสุข นี่เรื่องของสมถะ
#วิปัสสนา: จิตไม่ดีรู้ว่าไม่ดี จิตไม่สุขรู้ว่าไม่สุข
จิตไม่สงบรู้ว่าไม่สงบ รู้อย่างที่เป็น
เพื่อจะได้เห็นว่า ทุกอย่างไม่เที่ยงหรอก ทุกอย่างบังคับไม่ได้
..ดีก็ไม่เที่ยง ..ชั่วก็ไม่เที่ยง
..สุขก็ไม่เที่ยง ..ทุกข์ก็ไม่เที่ยง
..สงบก็ไม่เที่ยง ..ฟุ้งซ่านก็ไม่เที่ยง
..เสมอกันหมดเลยนะ
..ในที่สุด ใจมีปัญญารู้ว่า "สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นดับ"
รู้ว่าตรงนี้ ทุกอย่างเท่าเทียมกัน สุขทุกข์ก็เท่าเทียมกัน..ใจก็เข้าสู่ความเป็นกลางด้วยปัญญา
เรียกว่า มีสังขารุเบกขาญาณ-ญาณแห่งปัญญา
เป็นปัญญาที่ทำให้เราเป็นกลางต่อความปรุงแต่ง ทั้งสุขทั้งทุกข์ ทั้งดีทั้งชั่ว
ตรงนี้แหละ คือ #จุดตั้งต้นของอริยมรรค
ถ้าบุญบารมีพอ จิตเราเป็นกลางต่อทุกสิ่งทุกอย่าง.. จิตก็รวม เกิดกระบวนการของอริยมรรค
..งั้นตอนนี้ไม่เป็นกลาง รู้ว่าไม่เป็นกลางไป
เรียนรู้จนกระทั่งจิตฉลาด รู้ว่าสุขทุกข์ดีชั่วอะไรนี่เท่ากันนะ
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช