ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม...ความตั้งมั่นที่ถูกต้อง

 

เราพัฒนา #สติ #ความตื่นรู้ #ความรู้สึกตัว

ไม่จำเป็นว่าเราต้องนั่งนิ่งๆเสมอไป 

เราขยับตัวทําอะไรก็ทําความรู้สึกตัวได้ 

คู้เยียดเคลื่อนไหว เราก็ทําความรู้สึกตัวได้ 

รู้กายที่เคลื่อนไหว รู้ใจที่รับรู้ 

ในเบื้องต้นเราจะเลือกหลายข้อมาปรับใช้

หรือเลือกข้อใดข้อหนึ่งก็ได้ 

หัวใจมันก็คือการเจริญสติ

อุปกรณ์ก็ต่างๆกันไปได้ 

บางคนก็ถนัดบริกรรมพุทโธ 

หรือว่ากําหนดพองหนอยุบหนอ 

ถ้าเราคล่องตัวแบบไหนก็ใช้แบบนั้น

เป็นอุปกรณ์ในเบื้องต้น 

แต่ถ้าละเอียดขึ้นไปแล้ว

คำบริกรรมจะหลุดหมดเลย

จะเหลือแต่ความรู้สึกล้วนๆ

เพราะฉะนั้นถ้าเราตรงกับความรู้สึกล้วนๆได้เลย 

จะเข้าไปสู่สมาธิ สติชั้นละเอียดได้เลย 

ที่เรียกว่า #ปรมัตถธรรม 

จะแนะนําให้อยู่กับความรู้สึกตัวไปเลยตรงๆ 

อย่างเช่น เราเจริญ #อานาปานสติ ก็ดี บริกรรมพุทโธก็ดี 

อาจจะทํามาหลายเดือนหรือเป็นปี 

สุดท้ายแล้ว ก็ส่งที่ความรู้สึกตัวทั่วพร้อมนี่แหละ

#สติปัฏฐาน 4 ทุกข้อ

ส่งเหมือนกันหมด

เข้าถึง #ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม

ที่เรียกว่า #สัมมาสมาธิ ความตั้งมั่นที่ถูกต้อง

แต่สัมมาสมาธิหรือความตั้งมั่นที่ถูกต้อง

ถ้าเรารู้วิธีนี่เราสามารถเข้าถึงสภาวะนั้นได้โดยตรง 

เพราะฉะนั้นการปฏิบัติจะย่นระยะเวลาลงไปมาก 

เรียกว่าเข้าสู่สภาวธรรมโดยตรง 

การกําหนดบริกรรมต่างๆจะเป็นของหยาบ 

เป็นเบื้องต้น เป็นเปลือกนอก 

ถ้าเราอยู่ที่ตัวสภาวะได้โดยตรงเลย

คือตัวความรู้สึกตัวทั่วพร้อม 

จะเป็นสมาธิชั้นละเอียดไปเลย 

ทีเรียกว่า เข้าสู่สัมมาสมาธิได้โดยตรง 

♥️♥️ความรู้สึกตัวทั่วพร้อม 

วิธีเข้าถึงง่ายๆก็อย่างที่แนะนําไป

สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด 

กลั้นลมหายใจสักเล็กน้อยพอสบายๆ ไม่อึดอัด

ค่อยๆผ่อนลมหายใจออกสบายๆ 

จะมีความนิ่งรู้อยู่ภายใน 

แล้วจะเกิดการ #ดํารงสติมั่น เลย 

ตรงนี้แหละ ที่หยุดรู้สึก 

โดยที่ไม่มีการจดจ่อเพ่งเล็งที่จุดใดจุดหนึ่ง

นั้นแหละ คือ #สัมมาสติ คือ สัมมาสมาธิ 

ถ้าทําได้ก็ทําไปเรื่อยๆ

หรือว่าลืมตาภายในนั่นแหละ อย่างเดียวกัน 

ใครถนัดแบบไหนก็ทํา ไม่ต้องสับไปสับมา

เพราะว่าให้ผลเหมือนกัน 

วิธีต่างๆในเบื้องต้นนี้เยอะ

แต่ต่อยอดเหมือนกันได้ทั้งนั้น 

เหมือนแม่นํ้าหลายสาย 

สุดท้ายก็รวมลงมหาสมุทรเหมือนกัน 

สติปัฏฐานทุกข้อไม่ว่าจะด้านกาย ด้านเวทนา 

ด้านจิต ด้านธรรมก็เช่นกัน

เพราะหัวใจคือสภาวะความตื่นรู้ 

โดยอาศัยฐานทั้งสี่เป็นเครื่องระลึกรู้ 

เป็นอุปกรณ์เท่านั้นเอง 

เลือกเอาได้ 

ลมหายใจ 

อิริยาบถใหญ่ 

อิริยาบถย่อย 

สัมปชัญญะ 

หรือบางคนอาจจะรู้จิตรู้ใจได้เลยก็ได้

ความสําคัญคือความตื่นรู้ 

โดยอาศัยความรู้สึกตัวเนี่ยเป็นบาทฐาน 

เพราะฉะนั้้นในเบื้องต้นก็เลือกอิริยาบถนั่ง 

พยายามขยายการรับรู้ทั่งตัวไว้ 

จะคลุมหมดแหละหมวดกาย ลมหายใจ 

อิริยาบถใหญ่ อิริยาบถย่อย สัมปชัญญะ

แผ่การรับรู้ออกไปทังตัว 

จากที่เราเคยจดจ่ออยู่ทีจุดใดจุดหนึ่ง

ก็ลองขยายทั้งตัวดู 

นั่นคือสภาวะของสัมมาสมาธิ

เป็น #ฌานในพระพุทธศาสนา 

♥️♥️♥️ฌานในพระพุทธศาสนากับนอกพระพุทธศาสนา

มีความต่างกัน 

เรียกว่าสัมมาสมาธิความตั้งมั่นทีถูกต้อง 

บางคนก็ใช้การแสกนความรู้สึกทัั่งตัว 

ขยายการรับรู้ทั่วทั้งตัว 

ไม่ต้องไปจดจ่อที่จุดใดจุดหนึ่ง 

ขยายออกไปทั้งตัว รู้แบบ compound รู้กว้างๆ รู้ทั้งตัว 

จะพัฒนา #สติสัมปชัญญะ ได้เต็มฐาน 

ถ้าเราไปจดจ่อ สติจะหดตัว

จิตก็จะไปจดจ่ออยู่ที่จุดใดจุดหนึ่ง 

แต่ถ้าเราทําให้มันกว้างๆทั้งตัวไว้ 

จิตจะเป็นกลางตั้งมั่น พอสติละเอียด

จะวางจากฐานกาย จากฐานเวทนา 

เข้าสู่การรู้จิต รู้ใจได้โดยตรงเลย 

ทําเหตุถูกต้อง ผลถูกต้อง

หัวใจคือฝึกเบื้องต้นให้ถูกต้อง 

เจริญสัมมาสติรู้กายทั้งกาย ที่เรียกว่ารู้ตัว รู้ตัวทั้งตัว 

ถ้าคนที่ทําละเอียดแล้วก็รู้ความรู้สึกตรงๆได้เลย 

ที่เรียกว่าความรู้สึกตัว รู้สึกตัวทั่วพร้อม 

จะเหลือแต่ความรู้สึกทั้งตัว 

จะเป็นสมาธิที่ไวมาก

และเป็นสมาธิที่ประกอบด้วย #ปัญญาญาณ 

ฝึกรู้ทั้งตัว รู้สึกตัวทั้งตัว 

จะเป็นแค่สักแต่ว่ารู้ สักแต่ว่ารู้สึก 

แค่รู้สึกๆทั่วพร้อมอยู่ 

เมื่อเราเจริญสติไปเรื่อยๆ 

ระลึกรู้ รู้สึกตัว ทําไปเรื่อยๆสบายๆ 

ความรู้สึกตัวก็จะต่อเนื่องขึ้นไปเรื่อยๆ 

แต่เดี๋ยวจิตมันก็เผลอ ไหล หลงคิด หลงปรุง

เพลินไปกับอารมณ์ภายนอก 

ก็หมั่นกลับมาระลึกรู้รู้สึกตัว 

ทําอย่างนี้ไปเรือยๆ รู้สึกตัวๆ แค่กลับมารู้สึกตัว 

แค่กลับมาอยู่กับตัวเอง อยู่กับความรู้สึกตัว 

จะหลุดจากอารมณ์ จะหลุดจากความปรุงแต่ง

สติสัมปชัญญะก็จะละเอียดขึ้น มีความตั้งมั่นขึ้น 

เมื่อสติมีความมั่นคง 

จิตจากที่เคยไหลไปในอารมณ์ต่างๆ

กระแสจิตถูกตัดแล้วไม่ส่งออก 

จะเกิดความตื่นรู้อยู่ภายใน 

เกิดความรู้สึกตัวทั่วพร้อมขึ้นมา 

สภาวะตรงนี้แหละที่ เหลือแต่ความรู้สึกทั้งตัว 

รู้สึกตัวทั่วถึงทั้งกายทั้งใจ รู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่

พระมหาวรพรต กิตฺติวโร