ถาม : ฝึก 'กสิณดิน' อย่างไร
ดังตฤณ : คอตั้งหลังตรง
ทำความรับรู้ว่า กาย ยกตั้งขึ้นได้ด้วยโครงกระดูก
ฉาบทาด้วยเลือดเนื้อ
แค่รู้ถึงความเป็นคอตั้งหลังตรง และโครงกระดูกได้ชัดขึ้นๆ
นี่คือธาตุดินแล้ว
การเอาดินสีนั้นสีนี้ มาทำเป็นรูปวงกลมแล้วก็เพ่ง
ก็ได้เหมือนกัน แต่ว่าเป็นสมาธิ เป็นกสิณแบบฤาษี
พระพุทธเจ้า ท่านจะสอนในขอบเขตของสติปัฎฐาน 4
กรรมฐานทุกอย่าง ครบอยู่ในนั้นอยู่แล้ว
เวลาท่านตรัสถึงธาตุ ดิน น้ำ ไฟ ลม
ท่านเอาสภาพทางกาย
ที่กำลังตั้งอยู่ในอิริยาบถปัจจุบันนี่แหละ มาเป็นตัวตั้ง
ท่านให้เห็นเข้าไปถึงความเป็นกาย
ถึงความเป็นสภาพดิน น้ำ ไฟ ลม ในกายนี้ อย่างแจ่มชัด
ทะลุปรุโปร่ง ราวกับว่าเอ็กซเรย์เข้าไปเห็น
แล้วพอจับอยู่กับความเป็นธาตุใดธาตุหนึ่งได้
เห็นว่า ธาตุดินนี้เสมอกัน กับความแข้นแข็งของวัตถุอื่นๆ รอบตัว
นี่ก็คือการแผ่ธาตุดินออกไป
รู้ว่าธาตุดินนี้ เป็นแค่หนึ่งในธาตุดินอื่น ที่อยู่แวดล้อมเรา
แล้วก็ไม่เห็นว่าธาตุดินนี้ มีความเป็นบุคคลตรงไหน
มีความแปลกแยก มีความแตกต่างจากธาตุดินอื่นๆอย่างไร
มีลักษณะแข้นแข็งเหมือนกัน จับต้องได้ แล้วก็ไม่บุบสลายเมื่อเอาไปบีบ
เห็นไปเรื่อยๆ .. ตั้งต้นจากลักษณะทางกาย
แล้วเห็นเสมอกันกับธาตุดินอื่น
พอเป็นสมาธิ รู้ถึงโครงกระดูก
แล้วสามารถย่อขยายโครงกระดูกนั้นได้ดั่งใจ
ถึงจุดหนึ่ง จะรู้สึกธาตุดินเสมอกันหมดในจักรวาล
ไม่ได้มีความแตกต่างกันเลย ระหว่างฝั่งเรา กับฝั่งที่อยู่ภายนอก
วัตถุอื่นๆ โต๊ะ เก้าอี้ หรือแม้แต่ที่เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ในจักรวาล
พอจิตเข้าถึงความเป็นธาตุแข้นแข็งอย่างนั้น
แล้วหน่วงไว้ เป็นอารมณ์
จะสามารถแผ่ความรู้สึกว่าแข็งนั้น
ออกไปได้ ไม่มีประมาณ เหมือนกับที่เราแผ่เมตตาออกไป
แผ่เมตตา.. เราแผ่ออกไป ด้วยใจที่จับอยู่กับความสุข
แต่ 'กสิณดิน' ใจที่จับอยู่กับธาตุดินภายใน และธาตุดินภายนอก
ที่มีความเสมอกัน
เวลาแผ่ไป จะรู้สึกราวกับว่าไม่มีอะไรที่เป็นสาระเลย
ทุกอย่างเสมอกัน เป็นเนื้อเดียวกัน เป็นธาตุดินเหมือนกันหมด
ทั่วจักรวาลไม่มีความแตกต่างกันเลย
ไม่รู้จะจับเอาธาตุดินตรงส่วนไหน มาเป็นตัวของเรา
จะกระดูก จะโต๊ะ จะดาวเคราะห์ในจักรวาล
จะมีเนื้อหาเสมอกันอยู่ในจิตของเรานั่นแหละ
นี่ก็คือ การแผ่ธาตุดินออกไปแบบไม่มีประมาณ!
____________________
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน ร่วมบรรจุมหาสมุทรเมตตาถวายแด่องค์พระ
วันที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๔
ถอดคำ/เรียบเรียง : เอ้
